Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;

Bork: Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.
Bork: Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus?
Frater et T.: Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane.
Bork: Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;

Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego?
Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate.

Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere.

Duo Reges: constructio interrete. Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus. An hoc usque quaque, aliter in vita? Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Nam de isto magna dissensio est. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Immo videri fortasse. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus.

Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus;
Atque haec contra Aristippum, qui eam voluptatem non modo summam, sed solam etiam ducit, quam omnes unam appellamus voluptatem.
Ratio quidem vestra sic cogit.
Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;
Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt?
Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?

Haec ego non possum dicere non esse hominis quamvis et belli et humani, sapientis vero nullo modo, physici praesertim, quem se ille esse vult, putare ullum esse cuiusquam diem natalem.

Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Omnia peccata paria dicitis. Aufidio, praetorio, erudito homine, oculis capto, saepe audiebam, cum se lucis magis quam utilitatis desiderio moveri diceret. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem. Comprehensum, quod cognitum non habet?

Quodsi, ne quo incommodo afficiare, non relinques amicum,
tamen, ne sine fructu alligatus sis, ut moriatur optabis.

Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore
alius senescit;